In 2017 deed de inhaalrace van Max Soulet achter het stuur van de Bentley M-Sport #8 op de Audi Saintéloc Racing #25 van leiders Christopher Haase-Markus Winkelhock-Jules Gounon mij terugdenken aan een nog spannender eindsprint in 1992…
Toen vertoefde Steve Soper in de rol van jager en vermocht Eric VDP in de Schnitzer-BMW in die beslissende laatste ronde en laatste bocht niets tegen de BMW Bigazzi die de Brit deelde met Jean-Michel Martin en Christian Danner. De onfortuinlijke co’s van Eric waren Duitsers Altfrid Heger en… Joachim “Smoking Jo” Winkelhock, juist, de oom van Markus!
Dat katapulteert mij nog verder terug, meer bepaald naar 1985. Manfred, vader van de toen vijf jaar jonge Markus, zou in dezelfde 24 Uren van Spa voor de laatste keer aan de start verschijnen. Enkele weken later zou hij in een Groep C-race in het Canadese Mosport om het leven komen. In Spa zat hij achter het stuur van de #23 Juma-BMW 635 CSi en spande er samen met Belg Hervé Regout en Oostenrijker Jo Gartner.
Omwille van de tegenvaller – de twee Juma-BMW’s die in de kleuren stonden van Belga haalden de eindmeet niet en waren nooit een partij voor de dominerende Schnitzer-BMW van Ravaglia-Surer-Berger – had men bij Juma meteen het plan opgevat om in ’86 één auto te runnen voor een sterk internationaal trio en hierbij werd gedacht aan het samenbrengen van Manfred Winkelhock en Thierry Boutsen, in ’85 in Formule 1 met de Arrows-BMW actief, en een derde topper. Helaas. Op 12 augustus was er vooreerst de fatale crash van Winkelhock en tijdens de daaropvolgende 1000 Km van Spa volgde er een contact van Boutsen met… Stefan Bellof, er kwam een verbaal akkoord, maar zoals we ondertussen weten geraakte de Duitse belofte gedurende de bewuste 1000 Km betrokken in de aanrijding met Ickx.
“Omwille van de tegenvaller – de twee Juma-BMW’s die in de kleuren stonden van Belga haalden de eindmeet niet en waren nooit een partij voor de dominerende Schnitzer-BMW van Ravaglia-Berger-Surer – had men bij Juma het plan opgevat om in ’86 één auto te runnen voor een sterk internationaal trio…”
Het project helemaal vergeten deed men niet bij Juma. Helaas, verliep het samenbrengen van een ander sterk trio ook nu weer niet helemaal volgens plan.
Omdat akkoorden met tabaksmerken vaak gelinkt werden aan het (verplicht) laten rijden van bepaalde coureurs – de Martin-broers met Belga, Pierre-Alain Thibaut met Bastos – en zowel Hughes de Fierlant als Chris ‘Juma’ Van der Auwera ervan overtuigd waren dat er enkel met de absolute toppers – lees: Formule 1-coureurs – voor de overwinning kon gegaan worden, kwam het met Lease Plan en Castrol tot een akkoord om voor de 24 Uren en enkele voorbereidende Europese races een 635 toe te vertrouwen aan het Formule 1-Arrows-BMW-duo Thierry Boutsen/Marc Surer, met Juma-vertrouweling Hans Heyer, op dat moment eigenaar van drie opeenvolgende zeges in Spa, als derde man. In functie van hun andere bezigheden, was de eerste outing voor Heyer-Surer op het Zweedse Anderstorp, goed voor een vijfde plaats, achter een armada Volvo’s 240 Turbo en Rover Vitesse, maar net voor de Schnitzer-BMW van Quester en jongeling Otto Rensing.
Twee weken later nam Surer met een Ford RS200 deel aan de Hessen Rally, waarbij hij zwaar verongelukte en zijn corijder om het leven kwam. De Zwitser lag weken in de ziekenboeg en bij BMW diende men op zoek naar een vervanger. Nadat de piste naar Eric van de Poele – die ook voor Lease Plan uitkwam – werd afgestopt door Chris Van der Auwera – ‘té vroeg om de vergelijking met Boutsen te doorstaan’ – kwam men voor de pre-Spa-races in Brno en Nürburgring en de 24 Uren uiteindelijk uit bij Zwitser Enzo Calderari, een man met veel ervaring bij Eggenberger en TWR. De zwarte BMW van Boutsen-Heyer-Calderari zou in Spa vroegtijdig van het toneel verdwijnen, zonder een rol van betekenis te hebben gespeeld. Het betekende meteen het einde van het in de 24 Uren zeer succesrijke verhaal van de Antwerps-Mechelse BMW-familie…